De lichten flitsen, het geluid van rinkelende munten en gejuich vult de ruimte. Nee, dit is geen casino in Las Vegas, maar de memecoin-markt. De plek waar sommigen in een oogwenk miljonair worden en anderen even snel alles verliezen. Waar hoop en hysterie samenkomen, aangedreven door een wankele mix van geluk en slinkse manipulatie.

Het idee is simpel. Iedereen maakt evenveel kans. De regels zijn helder, de markt is vrij, en als je slim bent, win je. Maar diep vanbinnen weten de meeste spelers eigenlijk wel dat er iets niet klopt. Want de mensen die écht rijk worden, lijken altijd wel erg vroeg aan tafel te zitten.

En dan, midden in de chaos, grijpt iemand de microfoon. Hayden Davis, een naam die tot dan toe weinig mensen kenden, maar die nu de geschiedenis in zal gaan als de man die vuil spel speelde en het ook openlijk blootlegde. “Hoe anders verdien je geld?”, stelt hij als retorische vraag. En daarmee breekt hij de illusie in duizend stukken.

Insiders krijgen vooraf toegang tot goedkope tokens. Grote spelers en influencers sluiten onderlinge deals voordat een munt gelanceerd is. Slimme zogeheten snipers kopen binnen milliseconden de helft van het aanbod op en dumpen het zodra de prijs stijgt. De gewone investeerder? Die is er alleen om de grote jongens te betalen. Exit liquidity.

Voor het eerst wordt hardop uitgesproken wat velen al vermoedden: dit spel was nooit eerlijk. De belofte van een vrije, gedecentraliseerde markt is niets meer dan een mooi verkooppraatje geweest.

Politieke chaos

Goed, dit is natuurlijk sterk aangezet. Maar het is wel de kater die Davis achterlaat. En terwijl de cryptowereld daarvan ontnuchtert, ontploft elders de echte wereld.

In Argentinië barst een politieke crisis los. President Javier Milei, de man die beloofde de gevestigde orde omver te werpen, de man die centrale bankiers dieven noemde, blijkt betrokken te zijn bij $LIBRA, een memecoin die binnen dagen verscheen en nog sneller verdween; volgens blockchainanalisten sluisden aan Libra-gerelateerde entiteiten maar liefst 99 miljoen dollar via de achterdeur weg.

Wat begon als een nieuwe vorm van geld, is nu een nationaal schandaal. De oppositie eist Milei’s aftreden. Voor veel Argentijnen, die al lijden onder hyperinflatie en economische onzekerheid, voelt dit als een klap. Was hun anti-establishment president zelf een meme? Een luchtbel vol beloften zonder onderliggende waarde?

En terwijl Argentinië in verwarring achterblijft, gebeurt aan de andere kant van de wereld iets opmerkelijks. Trump is terug in het Witte Huis. Maar niet als de Trump van 2016. Deze versie lijkt rechtstreeks uit een meme te zijn gestapt. Zijn uitspraken over Oekraïne en de NAVO klinken als shitposts van een X-gebruiker met een cartoonprofiel. De Amerikaanse politiek is een internetforum geworden.

De wereld voelt steeds minder stabiel. De grenzen tussen realiteit en entertainment vervagen. Vroeger konden we memecoins negeren, de hype uit de weg gaan. Maar nu sijpelt diezelfde chaotische energie door in geopolitiek en economie. En dat is niet meer te ontwijken.

Bezinning

Uit het online discours lijkt het alsof de memecoinwereld is ingestort onder haar eigen gewicht. Wat begon als een luchtig spel waar iedereen in mee leek te kunnen doen, is verworden tot een valse constructie waarin insiders steeds met de winst weglopen. Met name de schaamteloze openhartigheid van Davis, de kwade genius achter de $LIBRA-scam, lokt eendracht uit: deze praktijken moeten uit de markt verdwijnen.

Wat overblijft is een discussie over wat dit betekent. Is dit het Enron-moment van de memecoins? Een onthulling zo groot dat de misstanden niet meer te negeren zijn? En als dat zo is, hoe gaat de cryptowereld hierop reageren?

Nic Carter noemt het het einde van de memecoin-era, een markt die altijd al draaide op snelle winsten en manipulatie. Brian Armstrong is milder. Memecoins horen bij crypto, zegt hij, en zijn het eerste bewijs van de ontwikkeling dat alles wat we kennen uiteindelijk als token door het leven zal gaan. Maar hij waarschuwt dat insider trading illegaal is, en dat de sector een zuivering nodig heeft.

En dan is er Eric Wall, die de spiegel bruut voorhoudt. Het is niet de schuld van Solana, niet van Hayden, niet van Milei; het is jouw schuld. Jij bent degene die gebruikt wordt. Slimme handelaren zien je als een kans om geld aan te verdienen, net zoals casino’s dat doen met hun gokkers. Stop met denken dat je het spel kunt winnen als de regels in het voordeel van de uitbaters zijn, aldus Wall.

Goed. En nu? Verdwijnt de snelle handel in memecoins? Verschuift de aandacht van gokken naar regulering? Stoppen finfluencers met het oplichten van hun volgers? Houden invloedrijke figuren op met het misbruiken van hun machtspositie?

Eerlijk is eerlijk, die kans is klein. Niet alleen omdat hebzucht niet verdwijnt, maar ook omdat er een groep handelaars is die juist de spanning van een obscure gokhal opzoekt. Dat de excessen daarvan soms op de voorgrond treden, zoals deze week het geval was? Een vervelend, maar voor hen overzichtelijk, bijeffect.

Bitcoin als baken in de storm

Daarin vinden we ook de zonnige zijde van de medaille. Als je meegaat in de emoties die $LIBRA losmaakt, lijkt het al snel alsof de hele cryptowereld draait om chaos en oplichting. Maar dat is natuurlijk niet zo. Achter de stofwolk wordt gebouwd aan nieuwe protocollen, werken financiële instellingen aan integratie, schrijven politici en hun ambtenaren nieuwe wetteksten en nemen steeds meer mensen bitcoin in gebruik.

Daarover gesproken: Bitcoin werd geboren in een crisis. Toen in 2008 de banken omvielen en overheden met miljardensteun kwamen om het systeem overeind te houden, was het vertrouwen in instituties op een dieptepunt beland. Mensen vroegen zich af of er een alternatief bestond, iets dat niet afhankelijk was van de grillen van beleidsmakers en de fouten van bankiers. Precies op dat moment verscheen een nieuw systeem, een vorm van geld die geen centrale macht nodig had en draaide op niets anders dan wiskunde en speltheorie.

Vijftien jaar later is de wereld opnieuw in beroering, maar dit keer lijkt de chaos alles te omvatten. Financiële markten zijn uit balans, politieke leiders gedragen zich als memes en instituties verliezen van een steeds grotere groep burgers het vertrouwen. De regels die economieën en machtsstructuren jarenlang voorspelbaar maakten, voelen steeds minder solide. Het lijkt alsof de realiteit zelf begint te haperen.

De storm lijkt op bitcoin geen grip te hebben. Ondanks de druk van overheden en toezichthouders, ondanks verboden en verbanningen, ondanks de eindeloze stroom doodverklaringen. Bitcoin overleefde het allemaal. En ook nu we geopolitiek verder afglijden in het onvoorspelbare, blijft het protocol functioneren zoals het altijd heeft gedaan.

Dit roept een paradox op. Is instabiliteit misschien goed voor bitcoin? Wanneer banken wankelen, inflatie toeneemt en overheden zich roeren in de economie, zoeken mensen vaak naar een vorm van geld die buiten dat alles staat. Een systeem dat niet meebeweegt met politieke cycli of economische ingrepen, maar vastligt in code. Is dat waarom bitcoin steeds weer boven komt drijven?

Of het een toevalstreffer was dat bitcoin ontstond in een tijdperk waarin de wereld instabieler lijkt te worden, is moeilijk te zeggen. Maar het contrast is opmerkelijk. Waar de spelregels van politiek, media en financiën steeds onduidelijker worden, blijven de regels van bitcoin hetzelfde. Waar machtsstructuren verschuiven en manipulatie overal lijkt te spelen, blijft het protocol draaien zonder inmenging.

Misschien is bitcoin niet zozeer een product van chaos, maar eerder een tegenreactie erop. Een systeem dat juist omdat alles in beweging is, steeds aantrekkelijker wordt. Of dat betekent dat het nooit meer verdwijnt, kan niemand met zekerheid zeggen. Maar voor nu is het er, onaangetast door de hysterie van de dag.

En dat gegeven op zich zegt misschien al genoeg!

Ben je Plus-lid? Dan gaan we door met de volgende onderwerpen:

  1. Bitcoinreserves: hoop, hype en realiteit
  2. De institutionals zijn binnen!
  3. Bybit gehackt: grootste cryptodiefstal ooit