Het nieuws werd de afgelopen week, net als de bitcoinkoers, gedomineerd door onzekerheden.
Zo werd Binance door Forbes doodleuk op gelijke voet gesteld met FTX. En zou het IMF tijdens de G20 een totaalverbod op cryptoactiva hebben bepleit. En wat te denken van de tienduizenden bitcoins van Mt. Gox die weer boven de markt hangen?
Voordat we in deze onderwerpen duiken, gaan we het eerst hebben over Silvergate Bank. De laatste berichten suggereren dat deze ‘cryptobank’ op omvallen staat. Is dat zo? En wat zijn de gevolgen daarvan?
Silvergate Bank in de problemen
De bank bestaat al sinds 1988 als kleine leeninstelling, met slechts drie bescheiden kantoren in het zuiden van Californië. De activiteiten waren eenvoudig. Ze namen spaargeld aan van klanten en gebruikten dat voor het verstrekken van hypotheken en leningen.
De cryptosector bedienen lag nooit als plan in de kast. In 2013 kwam ceo Alan Lane voor het eerst privé in aanraking met bitcoin. Hij kocht wat, viel in het konijnenhol, en leerde ondertussen dat bitcoinbedrijven moeite hebben met het verkrijgen en behouden van bankdiensten. “Eén en één is twee”, zei Lane. “Misschien ontwricht bitcoin de banksector op lange termijn, nu hebben deze bedrijven nog bankdiensten nodig.”
De bank groeide hierna explosief. In 2017 had Silvergate al 250 cryptoklanten en 1,9 miljard dollar aan activa in beheer. In 2019 ging het bedrijf naar de beurs en twee jaar later was de prijs van een aandeel Silvergate met 1580 procent gestegen. Tegen het einde van het derde kwartaal van 2022 had de bank meer dan 15 miljard dollar in beheer van 1677 klanten, waaronder alle grote cryptocurrency exchanges en meer dan 1000 institutionele beleggers.
Silvergate deed niets vreemds met al die ingebrachte tegoeden. De balans van de bank ziet eruit zoals je zou verwachten. Met het geld kocht ze saaie (maar veilige) financiële instrumenten, zoals staatsobligaties en munis, obligaties uitgegeven door lagere overheden. Geen vuiltje aan de lucht... totdat de Amerikaanse cryptosector samen met FTX ten onder ging.
Veel van de klanten van Silvergate stonden tegelijk voor de deur van de bank om hun tegoeden op te eisen. Die hadden ze nodig om aan hun eigen verplichtingen te voldoen. In drie maanden tijd werd er zo’n 8 miljard dollar opgevraagd. Dat geld had Silvergate niet in de la liggen, dus ze moest haar portefeuille met obligaties openbreken. Dat leverde, samen met wat andere transacties, in het vierde kwartaal een verlies van ruim een miljard dollar op.
Dat verlies kan de bank wel hebben, trouwens. En de klanten hebben hun miljarden terug, dus er niets aan de hand, toch?
Het probleem is dat het verlies een flinke hap neemt uit het eigen vermogen van de bank. Daardoor is de zogeheten hefboomratio gedaald tot precies op de grens tussen ‘adequaat’ en ‘goed’. Het is niet zozeer dit specifieke niveau dat problematisch is, maar de richting waarin die beweegt. Het signaal daarvan is dat de kapitaalpositie van de bank riskant zwak wordt. Daar worden partijen met geld zenuwachtig van. Die halen dat uit voorzorg weg totdat ze er zeker van zijn dat het er veilig staat.
