Er was een tijd dat koffie als iets duivels werd beschouwd. De geurige, donkere drank – ik neem er tijdens het schrijven ook een slokje van – bereikte Europa vanuit het Midden-Oosten, waar het al eeuwen geliefd was. Maar voor veel Europeanen was het vreemd, verdacht zelfs. Het zwarte brouwsel zou bezeten zijn, een drank die de duivel zelf had geschonken. Sommigen geloofden dat het de ziel zou verpesten, een soort verdorven lokmiddel dat goede christenen zou corrumperen. Koffie, zo vonden ze, hoorde niet in het keurig katholieke Europa.

Het duurde niet lang voordat deze ideeën de aandacht trokken van het hoogste gezag: de paus. Paus Clemens VIII (1536-1605) hoorde de verhalen over de mysterieuze drank en besloot zelf een slok te nemen. Toen hij eenmaal proefde, was hij meteen verkocht. De legende zegt dat hij de drank met een glimlach “uitstekend” noemde. “Het zou zonde zijn,” zou hij hebben gezegd, “om de ongelovigen het alleenrecht op zo’n goddelijke drank te laten.” En zo kreeg koffie een pauselijke zegen, en de rest is geschiedenis.

Clemens VIII, de paus die koffie inzegende

Van Rome tot Amsterdam, Londen en Parijs: koffiehuizen schoten als paddenstoelen uit de grond. Wat ooit als gevaarlijk werd gezien, werd een populaire en legitieme drank, voorbehouden aan intellectuelen, kunstenaars, en ondernemers. Het bracht mensen samen en bood inspiratie voor nieuwe ideeën en grote plannen. De smaak van koffie werd het symbool van vooruitgang.

De vroege koffiehandelaars werden gezien als excentriekelingen. Waarom zouden mensen geld geven voor een beker van dat zwarte spul? Maar deze pioniers hielden vast aan hun visie. Ze geloofden dat koffie de wereld zou veranderen. En dat deed het. Binnen enkele decennia was koffie niet alleen een geliefde drank, maar ook een katalysator voor de economie. Koffiehuizen groeiden uit tot ontmoetingsplaatsen waar men handel dreef, politieke ideeën smeedde en culturele vernieuwing aanwakkerde. Londen kreeg het beroemde Lloyd’s Coffee House, waar scheepskapiteins en handelaren elkaar ontmoetten en dat later uitgroeide tot de verzekeringsreus Lloyd’s of London. Koffie was niet langer “duivels”, maar de drank van de nieuwe wereld.

Nu, zo’n vier eeuwen later, lijkt bitcoin eenzelfde pad te bewandelen. Net als koffie kreeg bitcoin bij zijn opkomst te maken met wantrouwen, spot, en zelfs regelrechte afwijzing. Critici zagen het als een speeltje voor hackers, een tool voor criminelen, iets zonder werkelijke waarde. Het was ‘gewoon een stukje code’, niet meer dan een hobby voor mensen die niets beters te doen hadden. Maar er waren ook visionairs, mensen die in bitcoin dezelfde potentie zagen als de eerste koffiepioniers in hun zwarte drank. Tegen alle kritiek in zagen ze de mogelijkheid van een revolutie, een verandering in de manier waarop we denken over geld en waarde.

En nu, met de koers door zijn vorige recordhoogte heen, lijkt bitcoin zijn pauselijke zegen te krijgen – dit keer niet van de paus, maar van een andere ongewone figuur: Donald Trump. De opnieuw verkozen Amerikaanse president lijkt meer geneigd om bitcoin te omarmen dan zijn voorgangers, die de cryptomunt liever zagen verdwijnen. Waar de wereld ooit keek naar paus Clemens om van koffie een respectabele drank te maken, zou de goedkeuring van een grootmacht als de VS wel eens de doorslag kunnen geven voor bitcoin. Trump, zo speculeren velen, zou die “bitcoinpaus” kunnen worden.

Wat betekent dat voor de bitcoinpioniers van het eerste uur? Net zoals de eerste koffiehandelaren hun plek vonden in een veranderende wereld, genieten de vroege bitcoiners van hun eigen zoete overwinning. Waar bitcoin ooit iets was voor een nichegroep, iets dat ver buiten het Overton-venster viel, lijkt het nu klaar om de wereld te veroveren. Het is de “zuivere koffie” van onze tijd: een smaak die velen eerst maar moeilijk konden waarderen, maar nu steeds meer aan populariteit wint.

Toch moet je als belegger oppassen dat je niet verblind raakt door euforie. Net zoals de koffiehuizen van toen groeiden en bloeiden, maar ook weer konden leeglopen, zijn er in de wereld van bitcoin geen garanties. De geschiedenis heeft ons keer op keer laten zien dat elke bullmarkt vroeg of laat ten einde komt, en dat hoogmoed zelden loont. Dus geniet van deze tijden van groei, maar laat je niet meeslepen. Want net als bij koffie, die ooit uit de mode raakte en later weer terugkwam, blijft de markt altijd in beweging.

Zoals koffie ooit de wereld wakker schudde, doet bitcoin dat nu ook. Dus drink die koffie, hef het glas op bitcoin, en weet: soms is wat eerst als dwaas gezien wordt, juist het meest zuiver van allemaal.

En nu, Alpha’s, gaan we door met de volgende content voor onze Premium Members:

  1. De beloften van Trump
  2. Bitcoin blijft (?) records breken
  3. Fransman wint verkiezingen