▶ Beluister dit artikel online

De eerste skidag begint altijd hetzelfde: met gedoe. Ski’s en stokken die je op een onhandige manier moet meeslepen terwijl je voeten gevangen zitten in loeistrakke schoenen. Je loopt als een pinguïn naar de lift, je adem condenseert in de sjaal die te strak zit, en ergens knelt er een laagje kleding precies op de verkeerde plek. Je wilt soepel de piste op, maar in plaats daarvan sta je eerst te hannesen met een handschoen die niet over je mouw past en een skibril die net te donker is voor de omstandigheden.

Dan de eerste afdaling. Of beter gezegd, de eerste poging daartoe. De kinderen in onze groep staan wankel op hun ski’s. Volwassenen schuiven onwennig naar de rand van de oefenpiste, ogen groot, benen stram. Iedereen weet dat er een moment komt dat de zwaartekracht het overneemt. En op dat moment zijn er twee keuzes: paniek en vallen, of vertrouwen en doorzetten.

Op de bitcoinmarkt gebeurde vorige week hetzelfde. De prijs zakte onder de $90.000 en het voelde alsof we een steile helling afgingen zonder controle. De ene verkoopgolf leidde tot de volgende, een cascade van liquidaties sleurde de markt mee, en voor veel mensen was het eerste instinct: eruit springen voordat het erger wordt. Beginnerspaniek.

Dit jaar ging de ⛷️-reis naar Hemsedal, Noorwegen. Een overzichtelijk skigebied, met een ruim aanbod aan pistes voor beginners. Het mooie, zonnige weer stond in schril contrast met de financiële markten die in dezelfde week bloedrood kleurden.

Wanneer snelheid grip overneemt

Op de piste duurt het niet lang voordat iemand in onze groep de controle verliest. Eén van de volwassenen begint voorzichtig, maar kantelt nét iets te ver naar voren. De snelheid bouwt op, een bocht wordt te laat ingezet, en ineens gaat het veel te hard. Armen wapperen, ski’s trillen, en dan… bam. Een flinke val, een wolk van sneeuw, en daarna dat typische moment van stilte. Gaat het?

Toen bitcoin de steun onder $90.000 verloor, had de markt nog even de illusie van stabiliteit. Maar zodra die verdween, nam snelheid het over. Grote verkooporders rolden binnen, ETF’s moesten bitcoins liquideren, en margin calls gooiden nog eens extra olie op het vuur. Het resultaat was een vrije val, versterkt door paniekverkopen en een golf van onzekerheid.

De psychologische test

Bij iedereen ontstaat na een paar keer vallen aarzeling. “Misschien is skiën toch niets voor mij.” Je ziet het in de ogen van de beginners. Twijfel. Moeten ze nog een keer die lift in? Of stoppen ze nu het nog kan?

In de cryptomarkt werkt het net zo. Iedere correctie test het geduld van investeerders. De paniekberichten schieten over sociale media, experts roepen de ondergang uit, en plotseling lijkt uitstappen de meest verstandige optie. Maar net zoals skiën niet draait om nooit vallen, draait bitcoin niet om een rechte lijn omhoog.

Ik vertel de kinderen in onze groep dat skiën ook een denksport is. Je moet niet willen vallen, maar wél durven. En wennen aan het gevoel dat de grond onder je voeten niet vast is, maar in beweging. Val je toch? Dan ontdek je dat het geen ramp is. Wie doorzet, krijgt controle.

Wie de marktcorrecties heeft meegemaakt in 2017, 2021 en 2022, kijkt anders naar een daling. Ze laten ervaren beleggers niet onberoerd, maar ze weten dat dit hoort bij de cyclus. Ze herkennen de patronen, zien wanneer ‘zwakke handen’ capituleren en begrijpen dat de markt zichzelf zuivert voordat de volgende klim begint.

Leren omgaan met risico

Gedurende de week zie ik een verandering in onze groep. De beginners gaan soepeler door de bochten, hun bewegingen worden minder krampachtig. Ze durven snelheid te maken, en weten steeds beter hoe ze die moeten beheersen.

Dit is het punt waarop skiërs het verschil ontdekken tussen vallen door onkunde en gecontroleerd risico nemen. Een valpartij hoort erbij, maar het betekent niet dat je opnieuw bij nul begint. Je bouwt ervaring op.

Wie grip krijgt op de bitcoinmarkt, leert om risico’s te beheersen in plaats van ze te vermijden. Er zijn technieken, net zoals op de piste. Technische analyse, fundamentele inzichten, on-chain data – dit zijn de skistokken waarmee je jezelf stabiel houdt. En hoe vaker je de markt op en neer hebt zien bewegen, des te kleiner de rol van paniek en onzekerheid in je handelen.

Weer in de lift omhoog

Aan het eind van de week skiën de beginners van de groep met zelfvertrouwen naar beneden. De onzekerheid is weg. Waar ze eerst met stijve benen afdaalden, sturen ze nu soepeler.

Na iedere crash keert het vertrouwen langzaam terug. In de bitcoinmarkt blijven sterke handen zitten, beginnen institutionele beleggers weer interesse te tonen, en duiken de eerste tekenen van herstel op. De markt schudt de paniek van zich af.

Iedereen die een keer van de piste is afgegleden, weet dat er een moment komt waarop je gewoon weer omhoog gaat. Dat is het ritme van skiën. En dat is – tot nu toe – ook het ritme van bitcoin.

De prijs van groei

Aan het eind van de vakantie kijk ik naar de piste waar we op de eerste dag stonden te stuntelen. Die afdaling die toen eng leek, voelt nu als een makkie.

Het is ook de sneeuw waar we doorheen gleden terwijl de bitcoinprijs kelderde. Iedere crash voelt heftig als je er middenin zit, maar met wat afstand zie je het anders. De volatiliteit, de paniek, de angst – het is allemaal onderdeel van het grotere plaatje.

Wie echt wil leren skiën, moet de dalingen accepteren. En wie echt wil begrijpen wat bitcoin is, moet leren omgaan met volatiliteit. Want uiteindelijk draait het niet om de valpartijen, maar om hoe je ermee omgaat. Wie blijft staan, beleeft de afdaling op een heel andere manier.

Voor je het weet, zit je dan weer in de lift omhoog. En dit gaat soms sneller dan gepland; zeker als de Amerikaanse president er een zwieper aan geeft. Daarover hieronder meer!

Ben je Plus-lid? Dan gaan we door met de volgende onderwerpen:

  1. SEC laat wurggreep (tijdelijk?) los
  2. Onderpand: van steen tot bitcoin
  3. Trump zet ‘strategische cryptoreserve’ door?