▶ Beluister dit artikel online

Het begon als een gewoon weekend, maar maandagochtend zag het er voor cryptobeleggers uit als een regelrechte ramp. Ether donderde in slechts 60 uur met 37 procent naar beneden. Overal waar je keek, werden posities van handelaren verpulverd. Binnen 24 uur werd er voor ruim 2,28 miljard dollar geliquideerd. Volgens sommige analisten is dat een record, meer zelfs dan tijdens de paniek van Covid of de FTX-crash. Angst en chaos namen het over. Even voelde het alsof de bodem volledig uit de markt werd geslagen. Wat is hier gebeurd?

Trump, dat gebeurde. De Amerikaanse president heeft met één besluit de internationale handel op scherp gezet. Hij kondigde nieuwe importheffingen aan van 25 procent op goederen uit Mexico en Canada, en 10 procent op Chinese producten. Het doel? Druk uitoefenen op buurlanden om smokkel van fentanyl en illegale immigratie harder aan te pakken. Voor hem wellicht een strategische zet, maar op financiële markten sloeg het in als een bom. Crypto fungeerde daarbij als de spreekwoordelijke kanarie in de kolenmijn. De prijzen gingen in vrije val.

Handelsoorlogen hebben altijd dit soort effecten gehad. Ze zorgen voor onzekerheid, en onzekerheid is voor markten giftig. Niemand weet precies hoe andere landen reageren, hoe bedrijven zich moeten aanpassen, of hoe de kostenketen zich gaat ontwikkelen. Dit soort protectionisme heeft in het verleden keer op keer laten zien hoe destructief het kan zijn.

Neem bijvoorbeeld de Smoot-Hawley Tariff Act van 1930. De Verenigde Staten, die op dat moment te maken hadden met economische malaise onder boeren, besloot om importheffingen gigantisch te verhogen om de eigen landbouwsector te beschermen. Wat was het gevolg? Landen zoals Canada en Frankrijk antwoordden met hun eigen heffingen op Amerikaanse producten. De export van de VS stortte met tweederde in, bedrijven gingen failliet, en de wereldhandel kwam vrijwel tot stilstand. Het leidde tot een langdurige economische depressie die miljoenen mensen werkloos maakte.

Toch zijn er altijd denkers die roepen dat importheffingen helemaal niet zo problematisch zijn. “Kijk maar naar de geschiedenis!” zeggen ze. “George Washington begon ermee.” Dat klopt. Zijn heffingen hadden echter een heel ander doel: de schatkist vullen en een stabiele inkomstenbron creëren voor de overheid. Er was geen sprake van geopolitieke manoeuvres of het onder druk zetten van andere landen. De regels waren voorspelbaar en bedoeld om structuur te bieden, niet om chaos te veroorzaken.

Of neem Noorwegen, met zware invoerrechten op alcohol en tabak. Als dat daar geen probleem is, dan in de VS toch ook niet? Maar de Noren heffen die belasting op basis van duidelijke interne overtuigingen, bijvoorbeeld rond volksgezondheid. Het doel is niet om handelspartners dwars te zitten. Het resultaat is een stabiele en voorspelbare situatie.

Trumps handelsoorlog is echter iets totaal anders. Hier worden heffingen als wapen ingezet. Ze zijn grillig, veranderen afhankelijk van politieke doelen en lokken internationale tegenreacties uit. Bedrijven weten nooit waar ze aan toe zijn en krijgen voortdurend te maken met verstoringen in de aanvoerketen. Die onzekerheid zorgt voor prijsdruk en inflatie. Stabiliteit? Die is verder te zoeken.

De markt reageert daarom niet alleen op wat er nu gebeurt, maar vooral op de vraag wat er nog kan gebeuren. Verwachtingen zijn alles. Als handelaren en bedrijven denken dat de situatie verergert, worden prijzen verhoogd, investeringen uitgesteld en posities geliquideerd. Het is geen exacte wetenschap, maar een complex spel van psychologie en vertrouwen.

En dat vertrouwen kreeg vandaag een flinke knauw. Vooral altcoins kregen daardoor de volle laag. Ether, die soms als barometer voor de hele categorie dient, stortte spectaculair in. Handelaren die met hefboomposities werkten, werden massaal geliquideerd. Stop-losses en margin calls veroorzaakten een domino-effect. Wat begon als een scherpe correctie, veranderde in paniek.

Toch schuilt juist daarin een paradoxale kans. Voor sommige beleggers voelt dit moment als dé gelegenheid waarop ze gewacht hebben. Ze hadden het gevoel dat ze de grote rally van de afgelopen maanden gemist hadden, maar zien nu een nieuwe mogelijkheid om op lagere niveaus in te stappen. Voor hen geldt het oude adagium: koop wanneer het bloed door de straten loopt.

Daarnaast staan de doorgewinterde beleggers die juist nu blijven zitten waar ze zitten of zelfs bijkopen. Zij hebben een plan, overtuiging en visie op de lange termijn. Ze weten dat correcties, hoe hevig ook, tijdelijk zijn. In cryptokringen hoor je straks vast trotse stemmen zeggen: “I bought the tariff dip”. Het doet denken aan de dotcom-crisis van begin jaren 2000. De Nasdaq stortte toen volledig in, en men dacht dat technologie dood was. Maar bedrijven zoals Amazon en Google kwamen sterker dan ooit uit de puinhopen. Wie toen de moed had om in die chaos te investeren, werd later rijkelijk beloond.

Het is alsof de markt een korte, felle bosbrand doormaakt. Op het eerste gezicht lijkt alles verloren. Rook en as blijven achter, zwakke structuren vallen om. Maar dit soort zuivering is soms nodig. De natuur weet dit al eeuwen. Oude, zwakke bomen en dood materiaal maken plaats voor nieuwe groei. Zonder deze branden zou een ecosysteem juist verstikken. Wat overleeft, is sterker en veerkrachtiger. Precies zo werkt het met markten. Te optimistische posities worden uit de markt geveegd. Projecten zonder solide fundamenten verdwijnen. Maar uit die puinhopen komt iets nieuws voort.

En ja, vandaag is een bloody dag. Maar dat is allesbehalve een einde; een cruciaal hoofdstuk in de groei van deze markt. Zoals altijd geldt: wie kalm blijft in tijden van paniek, heeft de beste kaarten voor de toekomst!

Ben je Plus-lid? Dan gaan we door met de volgende onderwerpen:

  1. De implicaties van DeepSeek
  2. Scammers zijn gescamd
  3. ‘Trump’ lanceert Truth.Fi