Je ontvangt deze News-editie vanuit een op dit moment lichtbewolkt Oostenrijk. De schrijver ervan klom vorige week naar het voorlopige hoogtepunt van zijn vakantie, de top van de Keeskogel. Met bijna 3300 meter is dat een van de reuzen van het nationale park de Hohe Tauern, een langgerekt bergmassief midden in de Centrale Alpen. In totaal telt het park 342 gletsjers, 279 beken, 26 behoorlijke watervallen en 551 bergmeren.
Uitzicht vanaf de top van de Keeskogel (3291 meter) in Oostenrijk. Afgelegen berg, geen gsm-signaal, geen andere toeristen. Imposante natuur om je heen waar je stil van wordt. Naast wintersport mijn favoriete vorm van vakantie! pic.twitter.com/mqNSE2A8e2
— Peter Slagter (@pesla) July 31, 2024
Ik hoor je denken. ‘Leuk, Peter, maar mijn cryptoportefeuille staat in de hens. Misschien kan je weer van de top nederdalen?’
Ja, we gaan het hebben over de gedaalde koersen. En niet zomaar. We lopen de belangrijkste verhalen en oorzaken na. En hebben het over de grote ‘technische schade’ die is aangericht. Maar niet direct. Het mooie van zo’n bergtop is dat je vanaf daar een enorm uitzicht hebt. Onder je is alles klein. De details vervliegen en er blijft een kalm panorama over. Een perspectief dat óók helpt op momenten dat financiële markten in paniekmodus staan.
Wil je toch direct meer weten over het prijsgeweld van afgelopen nacht? Scroll dan naar beneden. Hier beginnen we in alle rust met de viering van een feestdag. Daarvoor gaan we eerst even terug naar de winter van 2012.
In de winter van dat jaar stond het internet op een kruispunt van vrijheid en controle. Twee wetsvoorstellen, de Stop Online Piracy Act (SOPA) en de PROTECT IP Act (PIPA), dreigden de manier waarop het web gebruikt werd radicaal te veranderen. De wetten moesten de illegale verspreiding van content zoals films en muziek tegengaan. Het belangrijkste wapen in die strijd? Een plicht voor internetproviders en platforms om de toegang tot bepaalde websites te blokkeren. Wat in theorie klonk als een nobele poging om auteursrechten te beschermen, zou in de praktijk een donkere sluier van censuur en controle over het vrije web kunnen werpen.
Wereldwijd ontstonden protesten tegen de voorgenomen ingrepen. Met name in en rondom de techgemeenschap werden de gevaren gezien. Een handvol grote bedrijven en overheidsinstanties zouden de macht krijgen om te bepalen wat wel en niet op het internet mocht bestaan. De kleine gebruikers, bloggers, onafhankelijke artiesten en ontwikkelaars voelden de dreiging van het verlies van hun vrijheid van meningsuiting en creativiteit.
De oppositie tegen SOPA en PIPA groeide snel. Websites zoals Reddit en Wikipedia sloten zich aan bij het protest en organiseerden een tot dan toe ongekende online blackout. Voor één dag waren deze websites ontoegankelijk, vervangen door pagina’s die uitlegden hoe deze wetsvoorstellen de vrijheid op het internet zouden beperken. Miljoenen internetgebruikers werden geconfronteerd met een scherm vol waarschuwingen in plaats van de gebruikelijke inhoud.
De impact was groot. Gebruikers belden hun vertegenwoordigers, tekenden petities en lieten via sociale media hun stem horen. Het protest was een uiting van de collectieve macht van de kleine gebruiker. Uiteindelijk leidde de blackout tot een keerpunt: de steun voor SOPA en PIPA brokkelde af en de wetsvoorstellen werden ingetrokken.
Dat brengt ons bij een ander moment – 1 augustus 2017 – waarop de wil van de gemeenschap sterker bleek dan de belangen van een paar grote spelers.
Sindsdien blikt de bitcoinwereld op 1 augustus terug op de ontknoping van een lange interne strijd tussen zogeheten small blockers en big blockers. Zij voerden een duel over de manier waarop de transactiecapaciteit van bitcoin vergroot zou moeten worden. Aan de ene kant stond een groep grote miners en bedrijven die een verdubbeling van de blokgrootte steunden, wat hen in de toekomst mogelijk meer controle en invloed zou geven. Aan de andere kant stond een brede groep van ontwikkelaars en gebruikers die met behoud van bitcoins decentralisatie de efficiëntie wilde verbeteren.
De spanning liep hoog op. Er waren verhitte debatten, dreigende splitsingen binnen de gemeenschap en onzekerheid over de toekomst van bitcoin. Maar net als bij de strijd tegen SOPA en PIPA, begonnen de kleine belanghebbenden zich te organiseren. Hun beweging kwam samen in een maatregel die bekend werd als de User Activated Soft Fork (UASF).
De UASF werkte als een ultimatum. Als de grote spelers niet akkoord gingen met de activering van de door de kleine spelers voorgestelde schaalverbetering, zouden zij zelf de verandering doorvoeren, ongeacht de gevolgen. Op 1 augustus 2017 gebeurde het ondenkbare. De gemeenschap activeerde hun voorstel via hun eigen wallets en nodes, zonder de directe goedkeuring van de vermogende miners. Ze toonden aan dat de macht in handen lag van de gebruiker, en niet bij een selecte groep met meer middelen of invloed.
Afgelopen donderdag vierden bitcoiners wereldwijd opnieuw het moment waarop de strijd om de onafhankelijkheid van het bitcoinnetwerk werd gewonnen. Bitcoins Independence Day!
Jonathan Bier
Dit verhaal – de Blocksize Wars – is eigenlijk niet goed samen te vatten in een paar alinea’s. Wil je er meer over weten? Dan is het gelijknamige boek hierover een mooi startpunt. Een interessant stukje bitcoingeschiedenis voor in de vakantie!
En nu, Alpha’s, gaan we door met de volgende content voor onze Premium Members:
- Cryptomarkt bloedt, maar waarom?
- Is toezichthouder SEC overstag gegaan?
- Recordwinst voor Tether
