Hebzucht kent geen grenzen

In de vroege jaren 2000 was Martha Stewart een icoon van de Amerikaanse leefstijl. Een symbool van succes en verfijning. Ze had een imperium opgebouwd dat alles omvatte, van kookboeken tot een eigen tijdschrift en televisieprogramma’s. Maar in december 2001 zette ze haar glanzende carrière op het spel met een beslissing die haar leven flink zou veranderen.

Stewart bezat aandelen in ImClone Systems, een biotechnologiebedrijf dat destijds aan een veelbelovend nieuw medicijn werkte. Haar contactpersoon bij Merrill Lynch liet haar weten dat de CEO van ImClone plotseling al zijn aandelen aan het verkopen was. Hoewel ze officieel geen details kende, wist Stewart wat dit betekende: er hing slecht nieuws in de lucht. Voordat de rest van de wereld op de hoogte was, gaf Stewart opdracht om haar aandelen te verkopen. Ze wist toen nog niet dat haar poging om haar vermogen te beschermen veel meer zou kosten dan enkel geld.

Toen de FDA kort daarna de goedkeuring van het medicijn weigerde, stortte de aandelenkoers van ImClone in. Al snel kwam een stroom aan geruchten over insider trading op gang. Stewart probeerde dat aanvankelijk te pareren door haar verkoop weg te zetten als routinematige beslissing, maar naarmate de bewijzen zich opstapelden, werd duidelijk dat ze meer wist dan ze toegaf. In 2004 werd Stewart veroordeeld voor belemmering van de rechtsgang, samenzwering en het geven van valse verklaringen aan politiediensten. Ze bracht vijf maanden door in de gevangenis en haar zorgvuldig opgebouwde imago kreeg een permanente deuk.

Het verhaal van Stewart is slechts een voorbeeld van de vele obscure praktijken die op Wall Street plaatsvinden. In dit geval ging het om een “backroom deal”. Insiders die hun kennis en connecties gebruiken om zichzelf te verrijken, terwijl de gewone investeerder in het ongewisse wordt gelaten. Dit soort praktijken heeft de reputatie van Wall Street bezoedeld, en leidde tot een roep om meer transparantie en eerlijkheid in de financiële wereld.

Biedt de cryptowereld hiervoor een oplossing? Eindelijk een systeem dat echte transparantie belooft. Elke transactie wordt vastgelegd in een onveranderlijk grootboek, voor iedereen zichtbaar. Dit zou het einde moeten betekenen van de achterkamers en geheime afspraken, want op de blockchain is alles open en eerlijk, nietwaar?

Fast-forward naar afgelopen donderdag. Op CoinDesk verscheen een lijvig stuk over Eigen Labs, de organisatie achter de snel gegroeide nieuwkomer EigenLayer. In totaal staken speculanten al bijna 13 miljard dollar in het protocol dat het rendement op hun gestakete ether vergroot.

Begin dit jaar positioneerde Eigen Labs zijn project als een baken van betrouwbaarheid. Het bedrijf sprak op X over “een trouwerij van geloofwaardige neutraliteit en decentralisatie”. Een plek waar nieuwe toepassingen veilig op konden worden gelanceerd, zonder de vrees voor diefstal of cyberaanvallen. Menig wenkbrauw fronste daarom van het CoinDesk-verhaal. Dat vertelt hoe Eigen Labs lijsten verspreidde met wallet-adressen van medewerkers naar projecten in het eigen ecosysteem. De gemene deler? Die projecten stonden op het punt een eigen token te lanceren.

En hoewel sommige teams om de voor hen fameuze lijsten vroegen, voelden anderen zich onder druk gezet om tokens aan medewerkers van Eigen Labs te airdroppen, uit angst voor de gevolgen als ze dat niet deden. Volgens CoinDesk ontvingen medewerkers van Eigen Labs op deze manier op het hoogtepunt voor bijna 5 miljoen dollar – ja, per persoon – aan tokens.

Top Crypto Startup Drove Other Projects’ Airdrops to Its Employees

Eigen Labs circulated a list of team members’ wallet addresses to EigenLayer ecosystem projects that were preparing to issue tokens. Some teams asked for it. At least one didn’t.

CoinDeskSam Kessler and Danny Nelson

De brug naar belangenverstrengeling is uiteraard snel geslagen. Door medewerkers te paaien met airdrops, werd het moeilijk om te onderscheiden of zij beslissingen namen op basis van eerlijkheid of vanwege persoonlijke financiële voordelen. “Ook zonder kwade opzet kan de ontstane situatie funest zijn voor de geloofwaardigheid en het vertrouwen in het systeem”, zegt Cambridge-onderzoeker Cessiah Lopez in commentaar aan CoinDesk.

En dit is echt maar een van de vele voorbeelden van obscuriteiten in de cryptowereld, die variëren van haast onschuldig tot aan pertinent crimineel. Neem pump.fun, het platform waarop iedereen in luttele seconden zijn eigen memecoin kan lanceren. Heb je daarop $1000 winst gemaakt? Dan behoor je tot de top 3%. Slechts 1000 handelaars (0,037%) maakten meer dan $100.000 winst. Zeventig handelaars (0,0028%) gingen ervandoor met meer dan $1.000.000. Die uitschieters hebben haast zonder twijfel voor het overgrote deel misbruik gemaakt van voorkennis en doortrapte marketing.

Dit laat opnieuw zien dat, hoewel de technologie nieuw is, en op allerlei vlakken beter dan dat van Wall Street, de uitdagingen in de praktijk hetzelfde blijven. Hebzucht kent geen grenzen. Het ethos dat in de technologie ingebakken is, komt alleen tot zijn recht als er een sector omheen ontstaat die de een daarbij passende cultuur en verantwoordelijkheid omarmt.

Eigen Labs erkent de problematiek en schrijft in een reactie dat die al is aangekaart. Volgens het bedrijf zijn er in mei maatregelen genomen om te voorkomen dat medewerkers toekomstige airdrops ontvangen. Sectorbreed zaligmakend is het niet, maar er is in ieder geval een constructief debat ontstaan over de werkwijze in de cryptowereld.

Of dat genoeg is? Wij vermoeden dat alleen regels en rechters tot gedragsverandering leiden. Maar we hopen dat we er naast zitten!

En nu, Alpha’s, gaan we door met de volgende content voor onze Premium Members:

1. De opkomst en val van AI-tokens
2. Polymarket ontploft
3. Ligt de capitulatie van miners achter ons?