Kracht zonder empathie

In 2010 stond de oceaan in brand. Het boorplatform Deepwater Horizon van BP was ontploft, een klap die elf mensen het leven kostte. Miljoenen liters olie stroomden de Golf van Mexico in. Terwijl vissers, vrijwilligers en kustwachten vochten tegen de zwarte drab, verscheen BP-ceo Tony Hayward op televisie. Met een gelaten blik zei hij: “I’d like my life back.”

Het was de zin die zijn carrière beëindigde. Niet zozeer omdat hij iets verkeerd deed, maar omdat hij het verkeerde zei. Hayward probeerde begrip te kweken, maar klonk als iemand die vooral medelijden had met zichzelf.

Daarmee begon BP’s tweede ramp: een communicatieve.

In plaats van nederigheid koos het bedrijf voor PR. Terwijl de olie nog uit de zeebodem stroomde, verschenen reclames met de boodschap “We will make this right.” Op de beelden: witte stranden en glimlachende bewoners. In werkelijkheid lekten er dagelijks tienduizenden vaten olie het water in. De boodschap van BP, “het komt goed”, botste met de ervaring van iedereen die het tegendeel zag.

Een soortgelijke dissonantie was afgelopen week te horen bij Binance. Na de prijscrash van 10 oktober stond de beurs in het oog van de storm. In enkele uren tijd verdampte miljarden aan posities, van sommige altcoins kelderde de prijs naar nul en stablecoins verloren hun koppeling met de dollar. Door de grote verliezen kookte het sentiment op sociale media over.

De één zag een aanval op Binance, de ander een aanval door Binance. In die tweede versie zou het platform bewust offline zijn gegaan, zodat gebruikers hun posities niet konden redden. “Once an exchange knows it’s broke, you are the liquidity event”, klonk het.

De feiten waren minder spectaculair.

Er zat een fout in de manier waarop Binance de prijsindex van bepaalde tokens berekende. Daardoor verloren wBETH en BNSOL tijdelijk hun werkelijke prijs, met een uitvergrootte liquidatiegolf als gevolg. Ook de stablecoin USDe zakte ver onder zijn peg, primair omdat Binance geen directe arbitrage­relatie had met de uitgever. Het resultaat: verkeerde prijzen, bevroren schermen en duizenden handelaren die hun posities zagen verdampen.

Maar van opzet was geen sprake. Binance herstelde de fout, vergoedde gebruikers en paste zijn systemen aan.

Daarmee had de rust kunnen terugkeren. Maar net als bij BP werd de nasleep erger dan de fout zelf. Terwijl de markt nog nasmeulde, presenteerde Binance zichzelf als weldoener. Met giveaways, trotse ontkenningen, en de toon van een reus die zich onrecht aangedaan voelt. Precies wat niemand wilde horen.

En juist daardoor kreeg het beeld van kwaadwilligheid nieuwe brandstof. Wat begon als frustratie over een crash, groeide uit tot een modderpoel waarin alle Binance-ergernissen bovenkwamen, van token­listings tot machtsmisbruik.

In die sfeer stapte ondernemer CJ Hetherington, oprichter van Limitless, naar voren met kritiek op de eisen die Binance zou stellen aan nieuwe tokens. Zijn klacht stond los van de crash, maar vond gretig gehoor. In plaats van uitleg volgde een persoonlijke sneer van ‘voormalig’ Binance-topman CZ: “Wow, this guy is really clout chasing, but what a loser.”

Bekende namen binnen crypto schoten Hetherington te hulp, en de #BoycottBinance-beweging kreeg nieuwe energie. Analist Austin Campbell beschreef het treffend: “Chinese companies trend towards impenetrable front; always strong, never wrong.” In Azië is dat een teken van kracht; in het Westen klinkt het als arrogantie.

Binance lijkt dat verschil maar moeilijk te begrijpen. De beurs compenseerde de schade, maar verloor tijdelijk krediet door de manier waarop ze sprak. Toch bleek de schade beperkt: cijfers van Coinglass, die rondgingen als bewijs van een massale uitstroom, bleken onjuist. Er was juist instroom. Waar BP jaren nodig had om zijn reputatie te herstellen, heeft de cryptomarkt het incident alweer achter zich gelaten.

Het levert een leuke tegenstelling en plottwist op. Het geheugen van crypto is kort. Zodra de koersen aantrekken, verdwijnt verontwaardiging als sneeuw voor de zon. Veel handelaars zijn niet op zoek naar vertrouwen, maar naar winst en een gok; en dan is Binance nog altijd het grootste casino ter wereld.

Ironisch genoeg is dat precies wat de beurs haar kracht geeft: ze kan zich meer arrogantie veroorloven dan welk ander bedrijf ook. In een markt die leeft op sensatie, loont ontkenning soms meer dan nederigheid.

Méér Alpha

Ben je Plus-lid? Dan gaan we door met de volgende onderwerpen:

1. Amerika zet in op kredietgroei
2. BlackRock bouwt een paard van Troje
3. Luxemburg kiest voor bitcoin