Laser eyes zijn terug? 💥

Nee, we gaan ons niet direct blindstaren op laser eyes. We starten met een kort verhaal over de meest besproken gebeurtenis van deze week. Toegegeven, de uitval van president Biden uit de Amerikaanse presidentsverkiezingen is in die context een geduchte concurrent, maar we kijken op maandag terug op de voorgaande week, en niet vooruit.

We nemen je mee op een tijdreis naar middernacht op 31 december 1999. Destijds hield de wereld zijn adem in. Het was de nacht van de millenniumwisseling en de gevreesde Y2K-bug hing als een schim boven de vieringen. Mensen stonden op Times Square, hun blikken vol verwachting naar de oplichtende schermen. Gaan de lichten zometeen uit? Vallen er vliegtuigen uit de lucht? In aanloop naar de jaarwisseling werkten programmeurs wereldwijd koortsachtig om systemen te beveiligen tegen de mogelijke catastrofe van het nieuwe millennium. Met succes, want de overgang verliep soepel. De wereld slaakte een collectieve zucht van verlichting.

Hoewel het ergste was vermeden, waren de zorgen tastbaar geweest. Miljarden dollars werden geïnvesteerd in het controleren en updaten van systemen, zodat die konden omgaan met het nieuwe millennium. Overheden en bedrijven hadden noodplannen opgesteld, generatoren aangeschaft en medewerkers op scherp gezet. De rust die volgde, bracht een gevoel van overwinning.

Fast forward naar 2012. Opnieuw waren miljoenen mensen ongerust. Dit keer niet door een technologische dreiging, maar door oude profetieën. De Mayakalender zou eindigen op 21 december 2012, en velen geloofden dat dit het einde van de wereld zou betekenen. Het internet explodeerde met theorieën van doemdenkers. Mensen bereidden zich voor op het ondenkbare. Bunkers werden gebouwd, voorraden aangelegd, en sommige families namen afscheid alsof het voor de laatste keer was.

In de aanloop naar de bewuste datum waren er documentaires, nieuwsberichten en zelfs films die de angst voedden. Er hing een zekere spanning in de lucht, een gevoel dat er iets groots en onbeheersbaars zou gebeuren. Maar 21 december kwam en ging. De wereld draaide door. Het enige dat bleef, was verlichting bij wie zich zorgen maakte en bij de rest een gevoel van absurditeit over de paniek die was ontstaan.

Steeds passeerde het noodlot zonder toe te slaan. Tot afgelopen week.

CrowdStrike, een toonaangevend cybersecuritybedrijf, had een update uitgerold die desastreuze gevolgen had. Wereldwijd gingen systemen plat. Banken konden geen transacties uitvoeren, luchtvaartmaatschappijen moesten vluchten annuleren, en mediabedrijven werden in het duister gehouden. Het werd chaos. Computers over de hele wereld kregen te maken met de gevreesde “Blue Screen of Death”, het scherm waarmee besturingssysteem Windows aangeeft tegen een onherstelbaar probleem te zijn aangelopen.

De software van CrowdStrike wordt gebruikt om te beschermen tegen cyberaanvallen. Voor de verdediging heeft CrowdStrike toegang nodig tot de haarvaten van het systeem. Gaat er wat mis bij het in stelling brengen van die verdediging? Dan kan het hele systeem crashen, zoals nu gebeurde bij duizenden bedrijven die allemaal gebruikmaken van de software van één leverancier.

Opnieuw bleek hoe fragiel en vatbaar voor fouten onze digitale infrastructuur kan zijn. Bedrijven die essentiële diensten leveren kunnen in één klap ontwricht worden door een enkele fout, aanval of beslissing.

Een dag na het voorval verscheen in sommige kranten het besef van één van de risico’s van gecentraliseerde systemen. “Wereldwijde IT-crisis toont gevaar van het verdwijnen van cash”, kopte de Schotse Daily Mail. Dat hoef je de gemiddelde bitcoiner niet te vertellen. Die waren er overigens snel bij om erop te wijzen dat bitcoin te midden van de ontstane chaos gewoon doordraait.

En dat klopt. Bitcoin functioneerde zoals altijd, ongehinderd door de problemen die een deel van de wereld lam legden. Dat geldt overigens ook voor partijen en systemen die geen gebruik maken van Windows of de software van CrowdStrike. Deze ‘concurrenten’ maakten maar wat graag gebruik van de situatie, vermoedelijk in de wetenschap dat dit onheil hen de volgende keer treffen kan.

Dat geldt ook voor bitcoin, ondanks dat het daarvoor als decentraal systeem een kleiner raakvlak heeft. Want zogeheten Single Points of Failure kunnen uit onverwachte hoek komen, of het nu een onvoorzien probleem is met de hardware van miners of een (met opzet geplaatste) bug in een van de vele open-source tools die door ontwikkelaars worden gebruikt om hun code te schrijven.

En daarom is het goed dat er naast de bitcoiners die zichzelf wentelen in leedvermaak ook bitcoiners actief zijn die – vaak op de achtergrond – blijven vechten tegen alle vormen van centralisatie die bij bitcoin op de loer liggen!

En nu, Alpha’s, gaan we door met de volgende content voor onze Premium Members:

1. De Trump Pump
2. Laser Eyes terug van weggeweest?
3. ‘Ether is op weg naar nieuwe ATH’
4. CoinGecko kijkt terug op zwak kwartaal