In april 1970 begon Apollo 13, een missie om de derde bemande landing op de maan uit te voeren. Aan boord van de missie waren ruimtevaarders James Lovell, Jack Swigert en Fred Haise. Wat voor hen een routinevlucht naar de maan moest zijn, veranderde al snel in een levensbedreigende situatie.
Twee dagen na de lancering explodeerde een zuurstoftank in de servicemodule van de Apollo 13, het aan de missie gelijknamige ruimtevaartuig. De zuurstof die daardoor de ruimte in lekte, was nodig om te ademen en voor het genereren van stroom. Het potentiële verlies van twee vitale functies was voor Jack Swigert de aanleiding om inmiddels beroemde woorden uit te spreken: “Houston, we have a problem!”
De bemanning en het missiecontrolecentrum in Houston stonden voor een enorme uitdaging. De primaire missie om op de maan te landen werd onmiddellijk geannuleerd en de focus verschoof naar het veilig terugbrengen van de astronauten naar de aarde. In de kritieke uren na de explosie moesten zowel de bemanning als het grondteam de beslissingen nemen die hun leven zouden redden.
Het team in Houston, onder leiding van vluchtleider Gene Kranz, moest snel handelen. Ze realiseerden zich dat paniek en het concentreren op de onmiddellijke problemen niet tot het beste resultaat zou leiden. In plaats daarvan moesten ze – hoe tegennatuurlijk dat ook voelde – pas op de plaats maken, uitzoomen en het bredere plaatje bekijken: hoe konden ze de beperkte middelen aan boord optimaal benutten om de astronauten veilig naar huis te brengen?
Hieruit ontstond het plan om de maanmodule, oorspronkelijk bedoeld om op de maan te landen, als een ‘reddingsboot’ te gebruiken om de bemanning in leven te houden. Dit vereiste complexe improvisaties, waaronder directe aanpassingen aan de systemen die CO₂ -niveaus beheersen en de temperatuur regelen.
Na vier spannende dagen in de ruimte keerde Apollo 13 veilig terug naar de aarde. Op 17 april 1970 landden de astronauten in de Stille Oceaan, waar ze werden gered door de Amerikaanse marine.
Dit verhaal laat zien dat in tijden van crisis en onzekerheid, het essentieel is om geduld te bewaren. ‘When in doubt, zoom out’, hoor je weleens in de context van financiële markten. Natuurlijk is zo’n mislukte maanmissie een stuk urgenter dan dalende prijzen op je beeldscherm, maar gevoelsmatig kunnen ook die een gevoel van nood, twijfel en bezorgdheid veroorzaken.
Door uit te zoomen en de bredere context te zien, voorkom je dat je reageert op kortetermijnvolatiliteit en marktgeruchten. Een bekend beleggersvoorbeeld daarvan komt van Warren Buffett, die in 1988 flink in Coca-Cola investeerde. Toen het bedrijf in zwaar weer zat, weerhield Buffetts op de lange termijn gerichte beleggingsstrategie hem van emotionele en dure beslissingen. Zijn belang in Coca-Cola werd miljarden dollars waard en levert jaarlijks een aanzienlijk dividend op.
De opkomst, ontwikkeling en ingebruikname van bitcoin heeft ook karakteristieken van een maanmissie. De vlucht die 15 jaar geleden haast onmogelijk leek, de totstandkoming van een serieus alternatief op traditionele financiële systemen, is al aardig op weg.
Hoewel...
Onderdeel van het huidige sentiment is bij sommigen een hopeloosheid rond de voortgang van die maanmissie. De raket is weliswaar gelanceerd, maar voor hen voelt het alsof hij de weg naar boven is kwijtgeraakt en om een baan rond de aarde is beland. ‘Iedere cyclus is hetzelfde’, zeggen ze, waarbij de gebruikelijke prijsbubbels terugkeren, maar fundamentele progressie ontbreekt.
If you've been in crypto for a couple cycles then there's actually no way imo that you can think that we're making progress (from a fundamental standpoint, not pumpamentals).
— Byzantine General (@ByzGeneral) July 7, 2024
“Jullie kijken op de verkeerde plekken”, stelt analist en investeerder Nic Carter in een reactie op het lamento. Hij wijst erop dat er wel degelijk voortgang wordt gemaakt en dat bijvoorbeeld stablecoins bewijzen dat de nieuwe infrastructuur de bestaande overklast. Carter ziet de ontkoppeling tussen toepassingen die het nut bewijzen en datgene waar investeerders en handelaars blij van worden – sterke koersstijgingen – steeds groter worden. “Succesvolle, volwassen technologie is minder spannend, het pionierstijdperk is dan voorbij”, schrijft Carter.
Misschien hebben de pessimisten wat aan de woorden van auteur Anthony J. Mahavorick, beter bekend als Tony Robbins. Tijdens vrijwel al zijn seminars komt zijn lijfspreuk terug: we overschatten wat we in een jaar kunnen doen, en onderschatten wat we in vijf jaar kunnen bereiken.
Ook in een raket kan het even duren voordat de bestemming bereikt is!
En nu, Alpha’s, gaan we door met de volgende content voor onze Premium Members:
- Republikeinen omarmen crypto
- Het gevaar van centralisatie
- Tokenization is trending
- Solana groeit ondanks tegenwind
