Zelf je bitcoins beheren staat centraal bij het gebruik van bitcoin, maar het is tevens het meest uitdagende aspect. Elke bitcoin-gebruiker krijgt hiermee te maken. Je hebt talloze, vaak complexe, opslagopties. Hardware wallets, seed phrases, passphrases, en private keys zijn slechts het begin van de eindeloze lijst met moeilijke termen. We duiken in deze Insights in de wereld van de SeedSigner, een doe-het-zelf hardware wallet die het veilig bewaren van je bitcoins vereenvoudigt.
Het lijkt tegenstrijdig dat een zelfgebouwde hardware wallet zowel veiliger als gebruiksvriendelijker zou zijn dan een wallet van een bekend merk zoals Ledger, Trezor of Coldcard. Om dit te verhelderen, ontleden we deze Alpha in verschillende delen: eerst bekijken we de historie van cold storage, vervolgens vergelijken we de SeedSigner met de gangbare hardware wallets, en ten slotte geven we onze eigen mening over de SeedSigner.
We liepen al een tijdje rond met het idee om deze Insight te schrijven. Vorig jaar hebben we zelf een SeedSigner in elkaar gezet. Tijdens Bitcoin Amsterdam waren we aanwezig bij de presentatie van de oprichter van SeedSigner. Zijn verhaal vonden we zo goed dat het de basis van deze Alpha is geworden. Die presentatie kan je gelukkig terugkijken:
De geschiedenis van Cold Storage
Er bestaan diverse soorten wallets: op je telefoon, computer of op gespecialiseerde apparaten. De twee hoofdcategorieën zijn hot wallets en cold wallets. Hot wallets zijn verbonden met het internet, zoals een wallet op je smartphone. Cold wallets, zoals hardware wallets of een offline computer, blijven los van internet. Er is ook een verschil tussen cold storage voor bedrijven en normale gebuikers. In dit artikel hebben we het over de laatste categorie.
Dit onderscheid is cruciaal. Hoewel er tegenwoordig een ruime keuze aan hot en cold wallets is, was dat in de begindagen (2009-2013) anders. In deze eerste periode van cold storage waren de opties beperkt en vertrouwden velen op de wallet van de Bitcoin Core client, die inherent hot is omdat voor de werking van de Bitcoin Core client internet nodig is.
De enige manier om destijds een cold wallet te creëren was met een paper wallet. Dit houdt in dat je de publieke en privé sleutel uitprint. Vervolgens stuur je bitcoin naar de publieke sleutel. Wil je de bitcoin uitgeven, dan voer je beide sleutels in op een software wallet op je computer.
Aan deze methode zitten een aantal haken en ogen. Zo moet de computer waarmee je de public en private key aanmaakt niet verbonden zijn met het internet. Hetzelfde geldt voor de printer waarmee je de wallet uitprint. Daarnaast is een paper wallet niet meerdere malen bruikbaar. Op het moment dat je de private en public key gebruikt hebt is het namelijk een hot wallet geworden.
De tweede periode (2014 tot 2018) markeert een keerpunt in de ontwikkeling van cold storage met de komst van de hardware wallet, geïntroduceerd door Trezor. Een hardware wallet is eigenlijk een kleine computer. Je kan er je seed op bewaren en daarnaast transacties mee aftekenen. Dat kan ook op een normale computer, maar het grote verschil is dat de hardware wallet beide handelingen offline kan uitvoeren. Hierdoor is een hardware wallet een vorm van cold storage.
